by admin | Mar 3, 2015 | Uncategorized
Welcome to WordPress. This is your first post. Edit or delete it, then start blogging!
by admin | Nov 30, 2013 | Design, Mobile
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Paria sunt igitur. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Duo Reges: constructio interrete. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; At iam decimum annum in spelunca iacet. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quae cum dixisset, finem ille. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Venit ad extremum; Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur? Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit...
by admin | Nov 30, 2013 | App, Design
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Memini vero, inquam; Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Scisse enim te quis coarguere possit? Duo Reges: constructio interrete. Tria genera bonorum; Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. An eiusdem modi? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Videsne quam sit magna dissensio? Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Quo tandem modo? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Haeret in salebra. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Si longus, levis dictata sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Restinguet citius, si ardentem acceperit. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Sine ea igitur iucunde negat posse se...
by admin | Nov 30, 2013 | App, Mobile
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quod totum contra est. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Id est enim, de quo quaerimus. Nihil enim hoc differt. Tum mihi Piso: Quid ergo? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Itaque his sapiens semper vacabit. Memini vero, inquam; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Quippe: habes enim a rhetoribus; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Cur post Tarentum ad Archytam? Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae sequuntur igitur? Duo Reges: constructio interrete. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Utilitatis causa amicitia est quaesita. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Quare attende, quaeso. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Rationis enim perfectio est...
by admin | Nov 30, 2013 | App
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Sint modo partes vitae beatae. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Duo Reges: constructio interrete. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Maximus dolor, inquit, brevis est. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Deprehensus omnem poenam contemnet. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cur post Tarentum ad Archytam? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quod quidem iam fit etiam in...
